„Kryształowe dzieci” to historia kilku młodych osób, które popadły w uzależnienie od mefedronu i jego pochodnych, rozprowadzanych zwykle pod postacią kryształków do rozkruszania. Poznamy perspektywę dziewczyny, która za wszelka cenę chciała spełnić pokładane w niej przez matkę nadzieje, bogatego chłopaka, który znudził się zblazowaną rzeczywistością, dziewczyny, która pomimo okrutnego pobicia i zgwałcenia przez własnego chłopaka, wraca do nałogu, chłopaka z dobrej rodziny, który nie był w stanie dorównać poziomem do reszty rodzeństwa oraz uczynnej dziewczyny, której ojciec jest pijakiem, a matka prawie nie bywa w domu i obcokrajowca, który nie potrafi znaleźć dla siebie miejsca. Dzięki książce można poznać zarówno sposób myślenia dilera, jak i jego „klientów”, a także zrozumieć fenomen przerażającego narkotyku, który uzależnia już od pierwszego spożycia.
Jest to trudna, momentami bardzo przygnębiająca historia. Jako obserwator mamy możliwość poznać ciąg zdarzeń z kilku perspektyw i widzieć go takim, jaki jest, bez narkotycznego przekłamania. My dostrzegamy upadek osób, o których czytamy, one same niekoniecznie. Tak liczne dramaty wewnętrzne ludzi – brak akceptacji, osamotnienie, odsuwanie się od rodziny, zatracanie się, poczucie bezsensu, pozwalanie na agresję względem siebie, porzucenie własnego dziecka, oglądanie śmierci kolegów i koleżanek… Te wszystkie elementy ukazują obraz galopującej autodestrukcji i psychicznego spustoszenia.
Choć pomysł na okładkę jest koszmarny i odpychający wymyślną, geometryczną abstrakcją, to w środku książka jest starannie opracowana, a tekst przejrzysty, dodatkowo podzielony na rozdziały i podrozdziały. Najbardziej przyciągające w fabule jest to, że jako czytelnicy szukamy promienia światła, momentu przełomu, który pokaże, że bohaterom jednak się udało. Nie każdego on jednak czeka…
Książka Laury Chudzyńskiej to dobra przestroga dla ludzi młodych (młodzieży licealnej, studentów), podatnych na uleganie presji grupy czy sięganie po używki, ale także dla rodziców, by mieli świadomość, co przeżywa osoba uzależniona oraz jak prosta i szybka jest to droga do zatracenia. Ostrzegając, nie jest to powieść dla osób o słabych nerwach, występują tam sceny agresji i brutalnych kontaktów seksualnych – te są jednak potrzebne, by w pełni ukazać dramat uzależnionej młodzieży i młodych dorosłych.
Książkę można wypożyczyć w Bibliotece Dziecięco-Młodzieżowej, w dziale powieści. Jest oznaczona w kategorii wiekowej jako książka „16+”.
Tekst i zdjęcia: mm
